چگونه موها با افزایش سن تغییر میکنند
با افزایش سن، طبیعی است که مو ساختار و ظاهر خود را تغییر دهد. ممکن است متوجه کاهش رنگ، نازکتر شدن یا شکنندگی بیشتر موها شوید. اما خوشبختانه، با انتخاب محصولات مناسب و مراقبت کافی میتوان سلامت و زیبایی آنها را حفظ کرد.
تغییر بافت مو در اثر زمان ممکن است بر اساس نوع موی هر فرد متفاوت باشد. اگر احساس میکنید موهای فر شما خاصیت ارتجاعی سابق را ندارند یا موی صافتان کمی موجدار و زبر شده است، نگران نباشید. با چند تغییر در سبک مراقبت و رعایت نکات تخصصی، میتوان همچنان از زیبایی موها لذت برد.
تأثیر افزایش سن بر مو
نازک شدن مو
یکی از نخستین نشانههای پیری مو، کاهش ضخامت و درخشندگی آن است. علت اصلی این موضوع به چرخه رشد مو و کوتاهتر شدن فاز رشد فعال یا آناژن مربوط میشود. در این مرحله برخی فولیکولها تولید موی جدید را متوقف میکنند که در نهایت باعث کاهش تراکم موها میشود.
در نتیجه، ممکن است پوست سر حتی بدون باز کردن فرق نیز دیده شود. علاوه بر این، ترشح سبوم یا چربی طبیعی بدن نیز با افزایش سن کاهش یافته و موها کمتر براق و نرم میشوند.
ریزش مو
ریزش مو پدیدهای رایج در فرآیند پیری است و اغلب با تغییرات هورمونی ارتباط دارد. بهطور طبیعی، بدن روزانه بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو از دست میدهد، اما با کاهش رشد، این میزان میتواند قابل توجهتر شود.
ریزش موی مردانه و زنانه الگوهای متفاوتی دارند اما علت اصلی، عوامل ژنتیکی و هورمونی است. همچنین استرسهای شدید یا رویدادهای تأثیرگذار زندگی میتوانند باعث ریزش موقتی یا تکهای مو شوند. هورمون کورتیزول، که در شرایط استرس بالا ترشح میشود، ممکن است به فولیکولهای مو آسیب رسانده و فرآیند ریزش را تشدید کند.
سفید شدن مو
از بارزترین نشانههای افزایش سن، خاکستری شدن مو است. این تغییر ناشی از کاهش سلولهای ملانوسیت تولیدکننده رنگدانه ملانین است. هرچه تولید ملانین در فولیکولها کمتر شود، مو بهتدریج به رنگ خاکستری یا کاملاً سفید در میآید. در کنار تغییر رنگ، ممکن است بافت مو نیز زبرتر و خشکتر شود.
علم پشت تغییرات مو
اگرچه نمیتوان تمامی تغییرات ناشی از افزایش سن را متوقف کرد، اما درک علتهای بیولوژیک آن به پیشگیری و کند کردن این فرآیند کمک میکند. عوامل بیرونی مانند التهاب پوست سر، تابش نور خورشید، سیگار کشیدن، استرس اکسیداتیو و ژنتیک از جمله دلایل مهم در تغییر کیفیت مو با گذشت زمان هستند.
همچنین سلامت دستگاه گوارش و رژیم غذایی نقش مهمی در وضعیت مو دارد. مشکلات رودهای مانند سندرم روده تحریکپذیر یا بیماریهای التهابی میتواند بر رشد مو تأثیر منفی بگذارد. کمبود مواد مغذی در دوران کودکی یا اوایل بزرگسالی نیز با ریزش زودرس مو مرتبط شناخته شده است.
مطالعات تازه نشان میدهد مصرف مکملهای ویتامینی و معدنی، در برخی موارد میتواند از ریزش مو جلوگیری کند. تغییرات هورمونی مانند یائسگی یا مشکلات تیروئید هم باعث خشکی، شکنندگی و نازک شدن مو میشوند.
تغییرات مو با افزایش سن بر اساس نوع مو
بر اساس ضخامت و ساختار، موها به سه دسته اصلی تقسیم میشوند:
- نازک: ضخامت کمتر از نخ.
- متوسط: هماندازه نخ معمولی.
- ضخیم: ضخیمتر از نخ معمولی.
نوع ۱: موی صاف
موی صاف بدون فر طبیعی است و معمولا از ریشه تا انتها بدون موج میافتد. با افزایش سن، ممکن است کمی حالتدار و خشکتر شود، زیرا پس از چهل سالگی میزان چربی پوست سر کاهش مییابد.
نوع ۲: موی موجدار
موی موجدار حالتی میان موی صاف و فر دارد؛ یعنی از ریشه تا حدی صاف و از بخش پایینی مو موجدار است. با بالا رفتن سن، ممکن است الگوهای مختلفی از موج یا پیچش در قسمتهای گوناگون سر ایجاد شود که امری طبیعی است.
نوع ۳: موی فر
موی فر معمولاً به شکل حلقههای درشت S دیده میشود. تغییرات هورمونی بهویژه در دوران یائسگی میتواند باعث کم شدن فر موها یا تغییر در الگوی آنها شود. همچنین عوامل محیطی مانند رطوبت و آلودگی هوا هم بر حالت مو تأثیر میگذارند.
نوع ۴: موی مجعد یا فر ریز
موی مجعد ساختاری مارپیچی و متراکم دارد. با افزایش سن، این نوع مو معمولاً خشکتر و شکنندهتر میشود، زیرا بهدلیل ساختار خاص، رطوبت را کمتر نگه میدارد. در نتیجه، موها درخشندگی خود را از دست داده و ظاهری وز پیدا میکنند. برای جلوگیری از این وضعیت، باید از شانه زدن خشن و محصولات خشککننده پرهیز کرد.
چگونه روتین مراقبت از مو را بازسازی کنیم
شامپو و نرمکننده
سلامت پوست سر پایه و اساس موی سالم است. شستوشوی مو باید بر اساس نوع مو انجام شود. استفاده از شامپوی مناسب، تغذیه پوست سر و استفاده از نرمکننده برای حفظ رطوبت مو ضروری است. اگر هدف پرپشتتر شدن موهاست، محصولات حاوی ماینوکسیدیل میتوانند مفید باشند؛ هرچند لازم است عوارض احتمالی آن بررسی شود.
موی صاف و موجدار
این نوع مو معمولاً سریع چرب میشود، اما شستوشوی زیاد میتواند منجر به چربی بیش از حد شود. بهتر است از شامپوی ملایم یا شامپوی خشک استفاده کنید و موها را با حوله نرم خشک نمایید. استفاده از اسپری حجمدهنده نیز میتواند ظاهر مو را پُرتر نشان دهد. از شانه کردن موی خشک نیز خودداری کنید تا مو دچار موخوره نشود.
موی فر و مجعد
موهای فر و مجعد بهطور طبیعی خشکترند و بیشتر در معرض شکستگی قرار میگیرند. بنابراین باید سراغ شامپو و نرمکنندههای مخصوص موی فر رفت که رطوبت کافی را به تار مو بازگردانند. از محصولات سنگین یا خشککننده پرهیز کنید و مو را فقط در مواقع لازم بشویید. مرطوب نگه داشتن مو، ماساژ پوست سر، حفاظت از مو در خواب و مراقبت از آن در برابر نور خورشید از اقدامات ضروری برای سلامت این نوع مو است.
از آنجا که شستوشو چربی طبیعی مو را از بین میبرد، استفاده از نرمکننده پس از هر بار شامپو کردن به بازگشت درخشندگی و نرمی مو کمک میکند.
رنگ کردن مو
برخی افراد خاکستری شدن مو را نشانه بلوغ و خردمندی میدانند، اما برای بعضی دیگر این تغییر ناخوشایند است. در صورتی که تمایل به پوشاندن موهای سفید دارید، رنگ کردن میتواند گزینهای مناسب باشد. بهتر است این کار توسط آرایشگر حرفهای انجام شود تا مو کمتر دچار آسیب شود. فاصله انداختن بین جلسات رنگ نیز مانع از آسیب تجمعی به مو خواهد شد.
جمعبندی
با افزایش سن، تغییر در ساختار، ضخامت و رنگ مو امری طبیعی است. ممکن است موها کمپشتتر یا خاکستری شوند، اما این تغییرات به معنای از دست دادن زیبایی نیست. با رعایت روتین مناسب و مراقبت منظم، میتوانید موهای درخشنده و سالمی در هر سنی داشته باشید.
